Wapń znajduje się w mleku i produktach mlecznych oraz rybach.
Wpływa na stan naszych kości już od urodzenia. Jest pierwiastkiem
niezbędnym dla naszego życia, a jego niedobory mogą powodować poważne
szkody dla zdrowia. Organizm dorosłego człowieka zawiera około 1
kilograma wapnia, a potrzebuje 1000 mg. Tymczasem dostarczamy mu średnio
tylko 400 mg dziennie. To stanowczo zbyt mało.
Rola wapnia w organizmie.
Wapń znajduje się w kościach i tkankach. W kościach jest
aż 99% tego makroelementu, a w tkankach zaledwie 1%. Mimo to, wapń
odpowiada za wiele kluczowych funkcji w naszym organizmie. Przede
wszystkim jest niezbędny do prawidłowego działania naszych komórek,
bierze udział w przemianie materii
oraz w procesie skurczu mięśni i krzepnięcia krwi. Ponadto, wapń
zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych, co ma działanie
przeciwobrzękowe, przeciwzapalne i przeciwalergiczne.
Wapń to podstawowy budulec kości i zębów.
Im więcej go zostanie wbudowane w kości w okresie dzieciństwa i
młodości, tym większą osiągną one tzw. szczytową masę kostną, która
staje się stabilna około 30. roku życia. Dlatego szczególnie w tym
okresie należy spożywać wiele produktów bogatych w wapń. Po 30. roku
życia aż do 50. roku życia nasza tkanka kostna jest w
stanie równowagi. Później rozpoczyna się stopniowe ubywanie masy
kostnej. U kobiet ten okres zaczyna się w momencie menopauzy. Prowadzi
on bardzo często do osteoporozy. Warto pamiętać, że im więcej wapnia
mamy w kościach, tym są one mocniejsze i trudniej się łamią.
Niedobory wapnia.
Nasze organizmy są tak skonstruowane, że starają się utrzymać poziom wapnia
w określonej normie. Jeśli dostarczamy mu zbyt mało wapnia wraz z
pożywieniem, to organizm uwalnia go z kości. W ten sposób dochodzi do
odwapnienia kości, które stają się coraz słabsze i bardziej podatne na
urazy. Zaczyna rozwijać się osteoporoza. Inne skutki braku wapnia to krzywica, próchnica i zachwianie niektórych życiowych procesów.
To, ile wapnia potrzebuje nasz organizm, zależy od wieku i płci.
Przyjmuje się, że dorosły organizm potrzebuje 1000 mg wapnia na dobę.
Jednak zapotrzebowanie na ten pierwiastek wzrasta :
- w momencie intensywnego wzrostu u dzieci i młodzieży (800-1200 mg wapnia/dobę),
- w czasie ciąży i karmienia piersią (1500 mg/dobę),
- w okresie menopauzy u kobiet (1500 mg/dobę),
- w podeszłym wieku (1500 mg/dobę).
Źródła wapnia.
Najwięcej wapnia znajduje się w mleku i przetworach mlecznych oraz w
konserwach rybnych spożywanych łącznie ze szkieletami. Przyswajanie
wapnia zmniejsza kwas szczawiowy w szpinaku, szczawiu i rabarbarze oraz
kwas fitynowy w zbożowych produktach i roślinach strączkowych. Niedobory wapnia może również nasilać kawa, herbata, zupy w proszku czy alkohol.
Bardzo ważną rolę w przyswajaniu wapnia odgrywa witamina D. Pokrycie dobowej dawki witaminy D zapewnia
piętnastominutowy pobyt na słońcu w letni dzień. Jej zapotrzebowanie
wynosi 400 jednostek na dobę. Niestety, większość dni w roku nie jest
zbyt słoneczna. Wtedy należy uzupełniać ją z innych źródeł. W pokarmach
jest jej niewiele. Dlatego, by uzupełnić jej niedobory, warto skorzystać
z dostępnych w aptece preparatów z witaminą D i wapniem. Zaleca się
najczęściej 500-1000 mg wapnia i 400-800 jednostek witaminy D dziennie.
Przyjmując wapń w tabletkach, trzeba pamiętać, że może on zmniejszać wchłanianie żelaza,
fluoru i antybiotyków tetracyklinowych. Warto stosować trzy godziny
przerwy pomiędzy tymi suplementami. Ponadto duża dawka wapnia
przyjmowana z digoksyną – lekiem nasercowym, może nasilić jej działanie i
doprowadzić do zaburzeń rytmu serca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz